Είναι θεμιτό και επιτρεπτό ένας βουλευτής να ασκεί παράλληλα και επαγγελματικό έργο; Αυτός που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει το έθνος επιτρέπεται να βρίσκεται σε καθημερινή διαπάλη, ασκώντας το επάγγελμά του, με οικονομικά συμφέροντα τα οποία κατά τα άλλα καλείται να ρυθμίσει προς το συμφέρον του έθνους; Πόσο ίσοι είναι οι βουλευτές-επαγγελματίες των Αθηνών με τους ομολόγους τους από τις υπόλοιπες περιοχές της χώρας;
Μέχρι το 2001 οι βουλευτές είχαν τη δυνατότητα να εξακολουθούν να ασκούν το επάγγελμά τους. Στη συνταγματική όμως αναθεώρηση του 2001 πρυτάνευσε η άποψη ότι πρέπει να προστατευθεί το κύρος του βουλευτή κρατώντας τον μακριά από τη διαπάλη συμφερόντων. Έτσι, στο άρθρο 57 του Συντάγματος προστέθηκε η διάταξη ότι αποτελεί ασυμβίβαστο για το βουλευτικό αξίωμα η εκ μέρους του βουλευτή παράλληλη άσκηση οποιουδήποτε επαγγέλματος. Η διάταξη αυτή δεν είχε ουσιαστικές παρενέργειες. Μόνο δυο βουλευτές προτίμησαν το επάγγελμα από τη Βουλή.
Πόσο καλός επαγγελματίας μπορεί να είναι ο βουλευτής-δικηγόρος ή ο βουλευτής-γυναικολόγος; Πόσο καλά προετοιμασμένος μπορεί να είναι στο επάγγελμά του, όταν οι βουλευτικές υποχρεώσεις του αφήνουν ελάχιστο διαθέσιμο χρόνο; Ο βουλευτής-δικηγόρος θα προτιμηθεί για να υπερασπισθεί μια υπόθεση ως επαγγελματίας ή λόγω του ειδικού πολιτικού βάρους της βουλευτικής του ιδιότητας; Η απάντηση είναι προφανής. Ο επαγγελματίας βουλευτής ασκεί το επάγγελμά του με ευνοϊκότερους όρους ως προς τους ομότεχνούς του κάνοντας συχνά κατάχρηση (ίσως και ασυναίσθητα) της βουλευτικής του επιρροής.
Οι εκτός Αθηνών βουλευτές δαπανούν τρεις τουλάχιστον ημέρες στην Αθήνα και τις υπόλοιπες στην περιοχή εκλογής τους. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορούν να ασκήσουν επάγγελμα και σε κάθε περίπτωση θα το ασκήσουν σε δυσμενέστερη βάση ως προς τους συναδέλφους τους των Αθηνών.
Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν, σύμφωνα με το άρθρο 51 του Συντάγματος, το έθνος. Είναι το ύψιστο αξίωμα και η μέγιστη τιμή που μπορεί να διεκδικήσει κάποιος. Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς συνέπειες, μια από τις οποίες είναι η αποχή του βουλευτή από το επάγγελμά του.
Θα θυμίσω τη γνωστή φράση της Γραφής: «οι δύνασθε αμφοίν κυρίοιν δουλεύειν». Ο βουλευτής δεν μπορεί να υπηρετεί ταυτόχρονα και την πατρίδα (δηλαδή το κοινό συμφέρον) και το χρήμα. Το απόλυτο ασυμβίβαστο του βουλευτή από οποιαδήποτε επαγγελματική ενασχόληση πρέπει να παραμείνει. Αλλιώς, οι ίδιοι οι βουλευτές θα συμβάλλουν στο να μειωθεί περαιτέρω το ήδη χαμηλό κύρος τους.