Οι περισσότεροι Έλληνες γνωρίζουν την ύπαιθρο ως χώρο αναψυχής και ξεκούρασης. Το πολιτικό σύστημα θεωρεί ότι μπορεί να εμπαίζει τους αγρότες ανεξόδως. Έτσι, διαστρεβλώνεται συχνά η πραγματικότητα και εμφανίζεται το ψέμμα ως αλήθεια.
Είναι αλήθεια ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) περιορίζει σημαντικά τις δυνατότητες για άσκηση εθνικής αγροτικής πολιτικής από τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις. Είναι όμως μέγα ψέμμα ότι η Ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να συνδράμει τον Έλληνα αγρότη. Μπορεί να το κάνει αναλαμβάνοντας μέρος του κόστους των γεωργικών αναδιαρθρώσεων, παρέχοντας φθηνό πετρέλαιο, συμβάλλοντας στη διαφήμιση των ελληνικών προϊόντων, παρέχοντας δωρεάν αρδεύσεις, συμμετέχοντας στο κόστος προμήθειας ή αντικατάστασης γεωργικών ελκυστήρων.
Είναι αλήθεια ότι η γεωργία αφορά μικρό ποσοστό των πολιτών της Ε.Ε., καθώς απασχολεί μόλις το 4% και εισφέρει το 3% στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της Ε.Ε. Κάτι αντίστοιχο όμως για την Ελλάδα είναι ψέμμα, καθώς 20% περίπου των Ελλήνων απασχολούνται στη γεωργία, που εισφέρει το 11% του ΑΕΠ της χώρας.
Είναι αλήθεια ότι οι Κοινοτικές επιδοτήσεις αποτελούν στην Ε.Ε. περίπου το 90% του αγροτικού εισοδήματος (προ φόρων). Είναι ψέμμα όμως ότι η Ελλάδα είναι η κυρίως ωφελούμενη χώρα στην Ε.Ε., διότι από το σύνολο των Κοινοτικών επιδοτήσεων για αγροτικά προϊόντα, η Ελλάδα απορροφά μόλις το 6,2%, έναντι 21% της Γαλλίας, 14,1% της Ισπανίας, 13,5% της Γερμανίας, 11,2% της Ιταλίας και 8,9% της Μεγ. Βρετανίας.
Είναι αλήθεια ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική απορροφά το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών του Κοινοτικού προϋπολογισμού, περίπου 40% σήμερα, ποσοστό ωστόσο που ήταν πολύ μεγαλύτερο (70%) είκοσι χρόνια πριν. Είναι ψέμμα όμως ότι από τις Κοινοτικές επιδοτήσεις ωφελούνται κατά τον ίδιο τρόπο όλοι οι αγρότες, καθώς το 80% των επιδοτήσεων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής εισρέει στις τσέπες του 20% μόνον των (πλουσιότερων) αγροτών της Ε.Ε.
Είναι αλήθεια ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική επηρεάζεται καθοριστικά από δεσμεύσεις που ανέλαβε η Ε.Ε. στα πλαίσια του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, όπου συμφώνησε για πλήρη κατάργηση των επιδοτήσεων για εξαγωγές στα αγροτικά προϊόντα της Ε.Ε. μετά το 2013. Είναι ψέμμα όμως ότι και οι πιο σκληροί στην Ε.Ε. υποστηρίζουν πλήρη κατάργηση των αγροτικών επιδοτήσεων.
Είναι αλήθεια ότι το μέσο κατά κεφαλήν αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα το 2005 είναι μειωμένο κατά 18% σε σχέση με το 2000. Είναι ψέμμα όμως ότι την ευθύνη για τη μείωση του εισοδήματός τους φέρουν κυρίως οι αγρότες.
Είναι αλήθεια ότι από 1/1/2006 υπάρχει πλήρης αποδέσμευση των επιδοτήσεων από το ύψος της παραγωγής. Είναι ψέμμα όμως ότι οι τιμές των αγροτικών προϊόντων είναι φέτος εξευτελιστικά χαμηλές λόγω της πλήρους αποδέσμευσης επιδοτήσεων-παραγωγής.
Η Ελληνική Πολιτεία δεν επιτρέπεται να αφήσει την τύχη των αγροτών στους μηχανισμούς της ελεύθερης αγοράς, αλλά να αναδιανείμει το εθνικό εισόδημα υπέρ των αγροτών. Όσοι απολαμβάνουμε τα αγαθά της σίγουρης εργασίας σε αστικό περιβάλλον, ανεξαρτήτως καιρού και συγκυριών, οφείλουμε να εισφέρουμε κάτι υπέρ των αγροτών. Στο αγροτικό ζήτημα θα αποκαλυφθεί τελικώς αν και πόσο είμαστε κοινωνία αλληλεγγύης.